Je hebt een eigen zaak of een functie met veel verantwoordelijkheid. Je maakt lange werkdagen. Je weet zelf ook wel dat deze werkdagen te lang zijn, maar ach, het werk moet af dus je gaat nog "even" door. Je hebt last van je schouders, je nek en soms lijkt het alsof je niet meer op je voeten kunt staan. Deze pijn ben je gewend, je vind het niet de moeite om daar vrij voor te nemen. Als dit project klaar is dan kom je wel weer aan jezelf toe.

Dit gaat over jou:

"Ik skip het sporten even vanavond", app je aan je beste vriend als je thuis komt, en je ploft neer op de bank. Lekker onderuit gezakt zet je de t.v. aan. Maakt niet uit wat er op is. Even ontspannen na een lange werkdag, morgen ga je wel weer naar de sportschool. Je vriend snapt echt wel dat jij voor sporten soms te moe bent. En met je zere nek en schouder moet je even niet denken aan een stevige workout.

Als je naar bed gaat, hijs je jezelf met veel moeite uit de bank. Je strompelt naar je bed. Je bent nog lang niet oud, maar nu voel je je hoogbejaard! Je loopt al zo lang met hoofdpijn en pijn in je rug en nek rond dat je de pijn haast niet meer merkt. En als het je een keer wel echt hindert, dan neem je gewoon een pilletje. Daar hoef jij niet voor thuis te blijven. Je gaat ervan uit dat je na een goede nachtrust morgen weer vol aan de bak gaat. Je bent zo moe dat je direct in slaap valt. Stom genoeg word je na een paar uur al wakker. En dan lig je te draaien in je bed. Het lukt je maar niet om een houding te vinden waarin je geen pijn hebt. Je ligt je op te vreten omdat je nu alweer de hele nacht wakker ligt, terwijl je de rust zo hard nodig hebt. De hoofdpijn komt weer behoorlijk opzetten. Anderen vinden je klachten ernstiger dan jij en ze raden je aan om naar de huisarts te gaan. Maar je bent bang dat de dokter je rust zal voorschrijven en daar heb jij nu geen tijd voor. Bovendien kun je binnenkort weer wat meer vrij nemen en ook weer gaan sporten, dan komt het wel weer goed.

En natuurlijk kun je best nog een tijdje zo doorgaan Maar je weet ook: het gaat al een hele tijd zo. En je lichaam herstelt zich niet zo snel meer als vroeger.

Als je nog langer door blijft lopen met deze pijn, kun je het binnenkort niet meer dempen met een pijnstiller. Dan slaap je het hiet meer bij in een weekend of een vakantie.Als je nog langer zo doorgaat, kan je lichaam de schade straks niet meer herstellen. Dan kunnen deze pijnen en vermoeidheid zich ontwikkelen tot chronische ziekten. Je loopt een serieus risico op een hernia of een burn-out? Dan kom je door steeds maar door te werken uiteindelijk langdurig thuis te zitten. Wie gaat dan je rekeningen betalen. Heb je dan wat bereikt? Is dit hoe je wilt leven?